Ένα από τα σημαντικότερα ίσως όπλα που έχει ο γιατρός για να βάλει μια σωστή διάγνωση, είναι το ιστορικό του ασθενούς. Τις περισσότερες όμως φορές, αυτό περιορίζεται στην προφορική μαρτυρία του ασθενούς η/και των συγγενών του. Λίγες φορές έχει μαζί του μερικές από τις προηγούμενες διαγνωστικές εξετάσεις του, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ο γιατρός καλείται να βγάλει άκρη ψάχνοντας στη νάϋλον σακούλα με τα δεκάδες φάρμακα του ασθενούς. Έτσι είναι υποχρεωμένος, τις περισσότερες φορές, να ξεκινά εξαρχής ένα νέο διαγνωστικό έλεγχο σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις και μακρύ ιστορικό.
Στις περισσότερες πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες, έχει αναγνωριστεί από καιρό, η ανάγκη τήρησης ηλεκτρονικών αρχείων ασθενών και έχουν γίνει αρκετά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή. Στην πρωτοπόρο Σουηδία, ήδη περισσότερο του 90% των ασθενών έχουν ηλεκτρονικό αρχείο, στην Μεγάλη Βρετανία το 50%, ενώ στις ΗΠΑ το 30%.
Ο ηλεκτρονικός φάκελος ασθενούς παρέχει ασφαλείς και έγκυρες πληροφορίες για το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Κάθε προσέλευση του ασθενούς στον ιατρό καταγράφεται. Ο ιατρός έχει πρόσβαση σε όλες τις εξετάσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς στον ασθενή, έτσι ώστε να μπορεί να αξιοποιήσει πιθανόν μερικά στοιχεία, καθώς και να εισάγει νέα στοιχεία για τη διάγνωση και να ενημερώσει το φάκελο.
Στον ηλεκτρονικό φάκελο μπορεί να υπάρχουν:
-το ιστορικό, η κλινική εξέταση και τα αποτελέσματα εργαστηριακών εξετάσεων (σε κείμενο)
-απεικονιστικές εξετάσεις, όπως Rx, ΗΚΓ, απλές, αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες, U/S (σε εικόνες)
-ενδοσκοπικές εξετάσεις, όπως: γαστροσκόπηση, κολονοσκόπηση, κτλ. (σε video)
-ηχοκαρδιογράφημα (σε ήχο).
Επίσης αναφέροντα στοιχεία όπως το αν είναι κάποιος δωρητής οργάνων, η ομάδα αίματος, τυχόν υπάρχουσες αλλεργίες, κληρονομικό ιστορικό, ασφαλιστικές πληροφορίες, κα. Επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα έγκαιρης ειδοποίησης των ασθενών για εμβολιασμούς, test Pap, μαστογραφίες, κτλ. Έτσι ο κάθε ιατρός έχει μια συνολική εικόνα της εξέλιξης της υγείας του ασθενούς.
Στα νοσοκομεία των υπολοίπων πολιτισμένων χωρών, φαίνεται ότι έχει περάσει η εποχή των ευτραφών κλασσικών φακέλων των ασθενών, οι οποίοι γεμάτοι χαρτιά, παραπεμπτικά, ΗΚΓ που κρέμονται και δυσανάγνωστες χειρόγραφες σημειώσεις που γλιστρούν απ΄ το φάκελο, μέχρι να στοιβαχτούν στα ντουλάπια του υπογείου. Σε αντίθεση, η ηλεκτρονική καταχώρηση αυτών των στοιχείων με τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού αρχείου, εξασφαλίζει την ασφαλή αποθήκευση και εύκολη ανάκληση τους. Όσον αφορά στους ιδιώτες ιατρούς, σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο, ο ασθενής επιθυμεί να αλλάξει ιατρό ή να επισκεφθεί ιατρό άλλης ειδικότητας, ο νέος ιατρός μπορεί να έχει την πλήρη εικόνα της χρονικής εξέλιξης της υγείας του ασθενούς.
Στη χώρα μας όλα αυτά είναι σε νηπιακή, ίσως και βρεφική ηλικία, και αυτό δικαιολογείται απόλυτα, αν λάβουμε υπόψη τα εξής: Όσον αφορά στους ιδιώτες, δεν έχουμε ακριβή στοιχεία πόσοι ιατροί τηρούν ηλεκτρονικά αρχεία ασθενών, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε, αν αναλογιστούμε ότι οι Έλληνες είναι τελευταίοι στην Ευρώπη όσον αφορά στη χρήση υπολογιστών και πρόσβασης στο διαδίκτυο, πληρώνοντας πανάκριβα για να σερφάρουν με ταχύτητες …χελώνας! Όσον αφορά στα δημόσια νοσοκομεία, φθάνει να σκεφτούμε ότι ενώ οι δαπάνες για πληροφοριακά συστήματα στην υγεία στις ΗΠΑ καλύπτουν το 3,5% των συνολικών δαπανών για την υγεία, στην Μεγάλη Βρετανία, ακόμη και στην Εσθονία ξοδεύεται το 1,15%, στην Ελλάδα αφιερώνεται για τη χρηματοδότηση των ψηφιακών υπηρεσιών υγείας, μόλις το 0,3% (!) των συνολικών δαπανών (EITO 2005) για την υγεία. Περαστικά μας…!
vioiatrikhtexnologia 